Piknik z Kurdami pod Araratem

Opuszczamy Kars, kierując się do góry Ararat. Najpierw jedziemy autobusem do miasta Igdir, a stamtąd dolmuszem do Dogubayazit. Zatrzymujemy się tam w hotelu Ararat, prowadzonym przez Kurdów. Łukaszowi podobają się króliki i papugi, które tam hodują. Poznajemy też Polaków: 10-letniego Kubę z mamą Asią, kurdolożką, którzy zapraszają nas na piknik pod Araratem ze swoją kurdyjską rodziną.

Góra najpierw była w chmurach ale powoli się odsłania. Widać też mniejszy wulkaniczny stożek (mały Ararat). Dobrze, że zabraliśmy warzywa bo Kurdowie jedzą głównie mięso (nasi znajomi nie przestrzegają rygorystycznie postu w czasie ramadanu). Chłopcy budują tamę nad strumykiem, my podziwiamy widoki. Nam z kolei przyglądają psy pasterskie. Wyglądają groźnie ale są całkiem przyjazne, szczególnie po tym, jak pożywiły się resztkami posiłku. W drodze powrotnej zwiedzamy jeszcze miejsce, gdzie ponoć zatrzymała się Arka Noego.

Następnego dnia Asia z Kubą wracają już do Polski. My zwiedzamy XVII wieczny zamek Ishak Pasha, położony kilka kilometrów za miastem na wzgórzu. W środku jest niewielki meczet i bardzo widokowo położony pałac. Jedziemy i wracam tam stopem. W drodze powrotnej zabiera nas rodzina, która musi się przesiąść aby zrobić miejsce dla nas. Kilkuletni chłopiec siada na kolanach u taty -kierowcy, który pozwala mu prowadzić samochód. Na szczęście dojechaliśmy cali i zdrowi, choć mały kierowca prowadził bardzo niepewnie. Po obiedzie wyruszamy autobusem (3h) do miasta Van. Po drodze podziwiamy jezioro Van. Jest wielkie, błękitne, piękne.

Zdjęcia (21)

Komentarze (0)