Kandavan

W sobotę autobusy do Kandavan nie kursują, o czym dowiadujemy się w okolicach dworca. Od razu jednak zatrzymuje się kilka samochodów, aby nam pomóc. Jeden z kierowców zabiera nas najpierw do Osku, potem wiezie nas do Kandavan. To malownicza wioska z domami wykutymi w skale, taka irańska Kapadocja. Ponieważ jest sobota, dzień wolny, do Kandavan przyjechało mnóstwo irańskich turystów. Jest pełno samochodów, ludzi, hałas. Najlepsze, co możemy zrobić to (po znalezieniu pokoju) wybrać się na długi spacer w góry za miastem. Kandavan zwiedzamy rano, kiedy wszyscy wyjechali albo jeszcze śpią. Wioska dopiero budzi się do życia. W przeciwieństwie do Kapadocji, gdzie domy w skałach są już od dawna opuszczone, w wielu skalnych domach w Kandavan nadal są mieszkańcy. Rano wyprowadzają stada kóz i owiec. Niektórzy prowadzą sklepiki – z upominkami, rękodziełem, miodem i ziołami. Jedna z irańskich turystek narzeka jednak, że zamiast lokalnego rękodzieła sprzedawane są chińskie wyroby.

Po południu wracamy do Osku autostopem z rodziną architektów z Teheranu. Oczywiście po drodze zatrzymujemy się na piknik, jemy arbuza, otrzymujemy zaproszenie aby ich odwiedzić, wymieniamy kontakty. Z Osku do Tebriz jeździ już autobus i szybko wracamy do miasta.

Zdjęcia (44)

Komentarze (0)